muhâkeme

1. (C.: Muhakemât) (Hüküm. den) Dava için iki tarafın mahkemeye baş vurması.
2. İki tarafın mahkemeye baş vurması.
3. İki tarafı dinleyip hüküm vermek.
4. Düşünmek.
5. Zihinde inceleme yapmak.
6. Karar vermek için iyice düşünmek.